مدیریت زندگی قضاوت دیگران
امید زارع |
پنجشنبه 29 دی 1401 - 10:15
مجموعه رزین شیراز - آکادمی دکتر امید زارع با آموزش کارهای هنری بسیار آسان و قابل انجام در خانه و همچنین آموزش کامل کسب درآمد به شما این امکان را میدهد که به راحتی فعالیت خود را در منزل آغاز کنید و به عنوانِ کسب درآمد نمایید مناسب برای خانم ها، آقایان، دانشجویان، افرادی که قصد مهاجرت دارند و کسانی که می‌خواهند شغل دوم داشته باشند . تمام پشتیبانی از قبیل تهیه و ارسال محصول به تمام نقاط کشور حتی به روستا های کوچک کشور عزیزمان ایران انجام خواهد شد . امید واریم مطالب زیر به شما در جهت کسب دانش بیشتر یاری نماید .
****
****
اطلاعات زیر بسیار مفید است ، جهت مشاهده روی مطلب مورد نظر در لینک پایین کلیک کنید :
چگونگی درآمد زایی در آکادمی دکتر زارع
آموزش رزین اپوکسی
آموزش سنگ مصنوعی
آموزش رایگان رزین
****
تمامی ما گاهی – یا این که شاید اکثر زمان ها وقت ها- دیگرافراد را قضاوت میکنیم. قضاوت کردن سازوکار دفاعی بغرنج‌ای در ذهن ماست و اکثر وقت ها تایم ها ناخودآگاه فیس میدهد. درواقع مهم ترین محتوای خیالی ما در مکالمات درونی مرتبط با قضاوت و داوری کردن رفتارها و کنش‌های خویش و دیگرافراد میباشد. بخش اعظمی از ما آن‌قدر بدین کار ذهن عادت کرده‌ایم که برایمان طبیعی به حیث می رسد بااین‌اکنون اکثری از مواقع اخلاق کردن مبتنی بر قضاوت خیالی مارا با خلل و حتی دردسر مواجه می‌نماید.
قضاوت کردن معمولاً سبب به تصمیم میگردد و تصمیم ایفا و کردار مارا صورت می دهند. از آنجا که هر شخص صرفا از منظر خویش اتفاق ها، اتفاقات و رفتارها را می‌بیند و مطابق داده‌های محصور و پیشینی خویش آنان‌را می‌سنجد و داوری می‌نماید دیر یا این که زود با ایراد مواجه می گردد. اکثر وقت ها سوءتفاهم‌ها، زد خورد و اختلافات در خانواده و میان دوستان و همیاران و تنش‌های روزمره ما در فضا‌های همگانی ناشی از همین قضاوت کردن و داوری ما بر طبق داده‌های پیشینی (پیش‌داوری) میباشد.
مطالعات علامت می دهد با به تأخیر پرتاب کردن قضاوت و داوری، رابطه ها میان شخصی و اجتماعی ما بهبود قابل‌توجهی پیدا می‌نماید، از اضطراب و هراس ما کاسته می گردد، اعتمادبه‌نفسمان تقویت‌گردیده و شعف و حالا عالی بیشتری را در طول روز تجارب میکنیم.
قضاوت کردن سایر افراد
چرا قضاوت میکنیم؟
روانشناسان معتقدند که قضاوت نتیجه ها میل طبیعی ما برای پوسته‌بندی عالم به‌خواسته مضمون دادن به آن میباشد. این پوسته‌ها مطابق حقیقت نیستند بلکه بر پایه ی تجربیات پیشین محصور ما که آن را صحیح و قطعی تلقی میکنیم، صورت می گیرد.
به‌عبارت‌دیگر در ذهن ما مکالمه‌ای بی‌وقفه در جریان میباشد که طی آن حقیقت دیداری و شنیداری‌مان را با تیم‌بندی و برچسب زدن مفهوم می بخشد تا پیچیدگی را به‌وضوح تبدیل نماید. ذهن آدمی به‌طور عام از عدم وضوح گریزان میباشد و همت دارااست تا هر عدم وضوح و نادانسته‌ای را به داده و وضوح تبدیل نماید.
یک کدام از شیوه های دم‌دستی ذهن برای این شغل سنجش و داوری بر طبق داده‌های گذشته و جانور میباشد. همچنان که آدم بدوی برای ابهام زدایی رعدوبرق آن را خشم خدایان مضمون میکرد آدم مدرن نیز هر اخلاق و سخنی را هم‌راستا با آنچه در ذهن دارااست تطبیق داده و می‌سنجد. براین اساس میباشد که ما از گونه های برچسب‌ها برای تعریف خلق و اجرا خویش و سایر افراد به کارگیری میکنیم. برچسب‌هایی زیرا بهتر، بد، زشت، قشنگ، خسیس، حراف، آب‌زیرکاه، حریص، بهتر، باشکوه و غیره.
بااین‌حالا این گرایش طبیعی آدمی برای معنادار ساختن دنیا، امروزه منشأ بخش اعظمی از جراحت‌های اجتماعی، گسست رابطه ها، عصبیت و دردسر گردیده است. چراکه دلایل و علت‌های خودآگاه و ناخودآگاه دیگری مارا به قضاوت کردن دیگر افراد برمی‌انگیزد.
سازه به مطالعات (+) انجام شده مهم ترین دلایل و علت‌های قضاوت کردن دیگر افراد بدین گستردن میباشد:
قضاوت بر پایه ی عادت
قضاوت راجع‌به دیگرافراد میتواند یک عادت آموخته‌گردیده باشد. شما ممکن میباشد در محیطی گرانقدر‌گردیده باشید که فضای منفی حکم کننده بوده میباشد. از جملهً پدر و مادر بر شما و اخوی و خواهرانتان طاقت فرسا می‌گرفته‌اند یا این که هر اخلاق و عملتان را آنالیز کرده‌اند. یا این که شاید در مکتب معلمی داشته‌اید که علم آموزان را به عیب‌جویی از یکدیگر تشویق نموده است. بنابراین شغل قضاوت کردن بقیه افراد به عادتی استوار در شما تبدیل‌گردیده‌است.
قضاوت به‌تیتر سازوکار دفاعی
قضاوت کردن دیگرافراد برای بعضا از اشخاص به جهت زخم‌هایی میباشد که در کودکی چشم‌اند. اشخاصی که در کودکی فقر، بی‌توجهی پدر و مادر، سوءاستفاده یا این که طرد شدن را تجارب کرده‌اند، در تعالی‌سالی برای گریز از تجربیات‌های شبیه با قضاوت درباره بقیه افراد به‌طور ناخودآگاه در نزدیکی خویش سدی برای دورنگه داشتن عموم ساخت‌و‌ساز می‌نمایند.
قضاوت برای مخفی کردن ضعف و ناتوانی
قضاوت درباره بقیه افراد قادر است راهی برای مخفی کردن ناتوانی‌های شخصیتی ازجمله اعتمادبه‌نفس زیر باشد. بخش اعظمی از کسانی که در ذهن خویش یا این که در عده مدام سایرافراد را قضاوت و نکوهش می‌نمایند، خودشان را دوست ندارند. ناتوانی آن ها در ابراز دلسوزی نسبت به خویش، آنها را در دلسوزی نسبت به سایر افراد ناتوان می‌نماید و این به یک بدور فسخ تبدیل می شود. به این ترتیب ما اکثر اوقات راجع به دیگر افراد قضاوت می کنیم، چون میخواهیم ناتوانی‌های خویش را پشت قضاوت کردن دیگر افراد نهفته کنیم. براین اساس ما کسی هستیم که مخفیانه به خویش زخم می رسانیم.
قضاوت به‌تیتر فرافکنی
گاهی که از اخلاق یا این که خصوصیاتی در خویش غمگین و نگران هستیم آن را به فرد دیگری نسبت میدهیم؛ این قادر است تسکینی لحظه‌ای برای ما ساخت و ساز نماید، چون ما میتوانیم خویش را متقاعد کنیم که چیزی را که بسیار ناپسند میدانیم هیچ ارتباطی با ما ندارد.
9 شیوه برای قضاوت نکردن
عادت به قضاوت کردن سایر افراد میتواند فعالیت و ارتباط ها فردی شمارا زیر‌فشار قرار دهد، اینکه نسبت به دیگرافراد کمتر با پیش‌داوری و قضاوت واکنش کنیم، فرصت‌بر میباشد و نیاز به تمرین داراست، بااین‌حالا شیوه‌هایی وجود داراست که قادر است بینش‌های شمارا تغییر تحول دهد.
۱) تامل قضاوت و داوری که به ذهنتان رسید، تاخیر نمایید
قضاوت کردن دیگرافراد معمولاً به‌شکل اتوماتیک به ذهنمان خطور می‌نماید، پس بایستی حافظه بگیرید که چه طور هرازگاهی آنها را متوقف نمائید. کوشش فرمایید نسبت به قضاوت کردن بقیه افراد اعتنا بیشتری آرم دهید، به‌ذکر‌دیگر، وقتی که اینگونه افکاری به ذهنتان می آید، از آنالیز کردن آنان دوری کنید. زمانی‌که متوجه میشوید اندیشه قضاوت به ذهنتان خطور می‌نماید، اولی شغل، اعتراف کردن میباشد.
به عنوان مثالً هنگامی در ذهن خویش می گویید: «نمی‌توانم اعتقاد کنم که وی اذن داده فرزندش با این جامه‌ها از منزل خارج بیاید»، درین هنگام می بایست این اذهان را متوقف کرده و اعتراف نمایید که داشتید در خصوص کسی قضاوت می‌کردید.
۲) قضاوت‌های خویش را به بحران بکشید
وقتی که تفکر قضاوت و پیش‌داوری به ذهنتان آمد، می بایست عملکرد فرمائید آنها‌را به بحران بکشید. شما میتوانید بافکر کردن در امر فرض و گمان‌هایی که در زمینه ی اشخاص دارید، افکارتان را به بحران بکشید.
به عنوان مثالً در مثالی که در ابتدا بیان شد، شما گمان میکنید که آن زن مامان بدی میباشد یا این که اینکه به حد کافی از نوپا خویش محافظت نمی‌نماید. بااین‌هم اکنون ممکن میباشد آن مامان روز پرمشغله‌ای را آغاز کرده‌باشد و از اینکه فرزندش جامه آلوده و کثیف یا این که مویی شلوغ داراست، شرمندگی بکشد.
۳) عملکرد فرمایید سایرافراد را فهم و شعور نمایید
بعدازاین که فرض و گمان‌های خویش را در ارتباط موقعیت رسیدگی کردید، می بایست راهی پیدا فرمائید که از روش آن، نسبت به شخصی که در موردش قضاوت داشته‌اید، ابراز همدردی و دلسوزی فرمایید. شما بایستی راهی بیابید که برای آن کردار، عذر پیدا نمائید.
برای مثالً راجع‌به مادری با فرزند آلوده و کثیف و ژولیده، میتوانید با خویش بگویید گرانقدر کردن کودک، فعالیت رنج میباشد و گه گاه همگی‌چیز آن‌طور که ما اپلیکیشن‌ریزی کرده‌ایم، پیش نمی‌رود. می دانم برخی‌زمان ها فرزند اینجانب هم بالباس آلوده و مویی به‌هم‌ریخته از منزل خارج رفته میباشد. درین طریق شما با شعور حالت، از قضاوت دربارهٔ اشخاص پشیمان می شوید.
۴) نقاط قوت دیگر افراد را بشناسید
راجع به رفتارهایی که در اشخاص دیگر دوست دارید یا این که حتی دلداده آن می‌باشید، بیشتر تصور کنید، زیرا به شما امداد می‌نماید تا از قضاوت‌های عجولانه دوری کنید و به‌مکان آن، به تحسین اشخاص بپردازید. کارایی نمایید راجع‌به خصوصیاتی که در اشخاص دیگر وجود داراست تصور کنید، به‌ویژه آن‌هایی که در معاش‌تان تحسین می کنید. این عمل به شما امداد می‌نماید تا از قضاوت در زمینه‌ی سایر افراد دوری کنید.
برای مثالً به خودتان یاد‌آوری فرمائید که همکارتان کریم ومهربان میباشد و مدام زمانی می خواهید چیزی به وی بگویید، با تک تک وجود به حرف‌های شما گوش می‌نماید. یا این که به خودتان بگویید که دوستتان خلق کننده میباشد و گاهی همت می‌نماید شمارا بخنداند. همت فرمایید به‌مکان تمرکز روی نکات منفی، روی صفات مثبت بقیه افراد متمرکز گردید.
۵) کارهایی را که برای دیگرافراد اجرا داده‌اید فراموش نمایید
در حالتی‌که احساس میکنید بقیه افراد به شما مرهون می‌باشند، شاید تصور کنید می بایست آن ها را قضاوت فرمائید و این سبب ساز رنجش شما میگردد. به‌مکان آن عملکرد نمایید یاری‌هایی را که در حق الناس جاری ساختن داده‌اید، فراموش فرمائید. حتی بدین تصور کنید که بقیه افراد چه‌امور و یاری‌هایی برای شما جاری ساختن داده‌اند.
در‌حالتی که امداد خویش به دیگرافراد را فراموش نکنید، ممکن میباشد از دوست خویش آزرده‌خیال و خاطر گردید، زیرا به وی پول قرض داده‌اید و وی هنوز پس نداده میباشد. به‌مکان آن، به تک تک رفتارهای خیر و خوبی که دوستتان در حق شما جاری ساختن داده میباشد، تمرکز فرمائید.
۶) هدف ها خویش را به‌روشنی معلوم فرمائید
بعضی وقت ها اشخاص به هدف ها خویش نمی رسند زیرا هدفی که در لحاظ گرفته‌اند، غیرعملی میباشد. از جملهً انتظار اینکه تک تک پیش‌داوری‌ها یا این که قضاوت سایر افراد متوقف خواهد شد، مقصود بسیار بزرگی میباشد. عمل کردن روی جنبه‌های مشخصی از یک غرض، عملی‌خیس از مشغول شدن باهدفی تعالی‌خیس و کلی‌خیس میباشد. درباره ی اینکه می خواهید چه جنبه‌هایی از قضاوت کردن بقیه افراد را تغییر‌و تحول بدهید، تصور کنید.
برای مثالً میخواهید پیش از قضاوت از آنان سوال فرمائید؟ یا این که میخواهید راهی برای تبدیل قضاوت منفی و مخرب به نقد تولید کننده بیابید؟ برای اینکه شانس استحصال به هدفتان را ارتقا دهید، ضروری میباشد تا هدف ها خویش را تا حد قابلیت و امکان بدیهی‌خیس و معین‌خیس فرمایید.
7) پیش از ذکر قضاوت سایر افراد، شکیبایی نمایید
همت فرمایید حیث و قضاوت خویش را فورا پس از کاری که شخص موردنظر اجرا میدهد، ذکر نکنید. در صورتی قابلیت و امکان داراست، آغاز پاره ای از عمل وی تمجید فرمایید و سؤال‌هایی بپرسید و بعدازآن قضاوت و لحاظ انتقادی خویش را مطرح نمائید. (از آن اصلی‌خیس قضاوت خویش را هنگامی با وی میان بگذارید که ضروری باشد. به عنوان مثال پیش از جاری ساختن مجدد به عبارتی شغل) این فعالیت به شما مجال می دهد که در ارتباط مسئله و نحوه ذکر لحاظ خویش مقداری تصور کنید؛ همینطور شانس اینکه حیث و قضاوت شما برخورد نیکی داشته باشد، بیشتر گردد.
8) قضاوت خویش را با «اینجانب» آغاز فرمایید، خیر «تو»
به‌مکان اینکه پاراگرافٔ خویش را با واژه و کلمه «تو» آغاز نمائید، از واژه و کلمهٔ «اینجانب» به کارگیری نمائید. هنگامی قضاوت خویش را با «تو» آغاز میکنید، اینگونه به لحاظ می رسد که می خواهید جروبحث نمایید؛ در‌این‌صورت شخص مقابل نیز وضعیت دفاعی به خویش می گیرد.
از جملهً به‌مکان اینکه بگویید «تو مدام هنگامی کلام میکنم حرفم را جدا میکنی»، میتوانید چیزی مشابه این گزاره بگویید: «زمانی کسی موقع کلام زدن اینجانب، حرفم را جدا می‌نماید، حس بیهودگی می کنم.»
9) پیش از قضاوت کردن دیگرافراد از خویش سؤال فرمایید
سؤالات پایین میتواند قضاوت مارا نسبت به بها‌ها و بینش‌هایی که نسبت به دیگرافراد داریم واقع بینانه‌خیس نماید:
- آیا این بینش یا این که بها درست میباشد؟
- آیا به کل حقایق مربوط به آن دسترسی دارم؟
- آیا صرفا بر یک یا این که یکسری سپس منفی تمرکز نکرده‌ام؟
- آیا به روش‌ای ناعادلانه به‌این شخص یا این که تیم برچسب نمی‌زنم؟
نظارت طریقه‌ها و بها‌ها با استعمال از سؤالات فوق، قدم بلندی در جهت دوراندیشی از تعصبات و درنتیجه معضل با پیش‌داوری‌ها و قضاوت‌های ما نسبت به سایر افراد میباشد.
\"هر توشه که به قضاوت بقیه افراد می نشینیم در درحال حاضر آشکار کردن قسمت‌های شفانیافتۀ خود هستیم\"
****
